VERSLAG TRIP BG/RO IN VOGELVLUCHT bezoek shelters Krasi en Ramona , september 2019
Zaterdagochtend 31 aug. 2019 5.30 uur vertrokken we richting Bulgarije. Onze eerst stop proberen we te halen in Hongarije, net over de grens in het plaatsje Györ. De volgende dag weer verder, maar de weg richting Bulgarije verliep niet vlot aangezien het veelal eenbaanswegen zijn en je door allerlei dorpjes komt. Wat betekend dat je er heel lang over doet. Onderweg hebben we enkele zwerfhonden gevoerd met de brokken die we ook voor deze hondjes hadden meegenomen.
Onderweg de zwerfhondjes voorzien van eten.
Ook in de dorpjes zag je hondjes buiten bij deur op grasveldje liggen, dicht tegen de straat aan. Maar dat zijn ze gewend en je moet er van uitgaan dat de honden in die landen niet binnen komen. Zij zullen te eten en drinken krijgen, maar mogen echt niet op de bank zoals hier bij ons. Ze zagen er overigens niet slecht uit. Afijn, na een lange rit moesten we overnachten in Roemenië en wel in het plaatsje Craiova. De volgende dag nog de laatste aantal honderd km tot in Elena. Aangezien we eerst van plan waren de veerboot te pakken hebben we onderweg besloten toch maar iets om te rijden, omdat een wachttijd bij de veerboot urenlang kan bedragen. We zijn dan ook doorgereden naar Giurgiu waar je via een gigantische brug over de Donau de grens Bulgarije bij Ruse/ Pyce bereikt. Daarna nog in Bulgarije richting ons verblijfadres te Elena. Deze dag konden we niet meer redden om Krasi te bezoeken, dus dat moest uitgesteld worden tot de volgende dag.
Na het ontbijt zijn we naar Krasi gereden, maar ja wat we eigenlijk wel hadden kunnen weten: we konden met de bus niet door het smalle weggetje welke wel héél smal was geworden door overhangende takken. Dus ja wat doe je dan? Juist. Eerst maar uit de bus stappen en de takken verwijderen. Al met al nam dat ook weer tijd in beslag, maar goed. Uiteindelijk het domein van Krasi bereikt. Wat vond ze het weer geweldig om ons na 2 jaar weer te zien! We hebben de bus met haar donatiespullen uitgeladen en gelukkig had ze hulp van twee jongens die ook goed geholpen hebben.
Bus uitladen met donatiespullen voor Krasi.
We hebben foto’s gemaakt, de boel bekeken en eerlijk is eerlijk Krasi heeft afgelopen 2 jaar veel gedaan. Veel hekwerken waren inmiddels gezet, maar we zagen ook wel dat veel van het oude hekwerk nodig aan vervanging toe was. Het terrein van haar in kaart gebracht, welke hekwerken in slechte staat zijn, goed zijn of daar waar nog nieuwe geplaatst zouden moeten worden om meer afdelingen te kunnen maken.
Opmeten van terrein en in beeld krijgen waar hekwerk goed is en waar niet en waar nog nieuwe moet komen. Bij gebouw denkbeeldige lijn trekken, zodat ook daar een hekwerk tussen kan komen.
De volgende dag troffen we bij het voeren van zwerfhondjes bij toeval, maar wat is toeval een Bulgaarse vrouw die Nederlands kon. Zij heeft voor ons een aantal zaken vertaald welke we graag met Krasi wilden overleggen. O.a. over haar voerleverancier, dat we haar domein in kaart willen brengen, hoe zit het met waterput etc. Ook had Krasi zelf een Bulgaars echtpaar geregeld die goed Engels konden. Zij zijn samen met ons die dag naar Krasi mee geweest en tijdens het opmeten van haar stuk grond, de omheiningen waren we allen flink aan de babbel en werd er flink van alles over en weer vertaald. Fijn dat ze erbij waren.
Tolken: Bulgaarse vrouw Dora die Nederlands sprak en Echtpaar Alexander en Mirella die Engels spraken
Onderweg de nodige foto’s gemaakt, maar foto’s van individuele honden is eigenlijk bijna niet mogelijk. Je kunt niet goed bij alle honden komen ook niet omdat er een aantal hondjes zijn die vreemden niet toelaten. Van 1e gedeelte waar de meeste honden zitten gingen we op een zeer slechte weg ( zo’n 300 mtr verder) naar haar 2e gedeelte, waar haar huis staat .
1e gedeelte 1e gedeelte op weg naar 2e gedeelte + haar huis
Bij haar huis (2e gedeelte), waar overigens zo’n 60 honden zitten, kwamen we tot de conclusie dat er wel een waterput zit, maar Krasi geen pomp heeft. We hebben dan ook een Fbactie gehouden en met dank aan een geweldige donateur kon Krasi een waterpomp aanschaffen , zodat ze niet meer zoveel met watercans hoeft te sjouwen want dat moest van het 1e gedeelte over een zeer slechte weg naar dit 2e gedeelte waar haar huis is en wanneer de pomp is aangesloten scheelt haar dat veel werk en heeft ze tijd over voor andere dingen. Tijdgebrek heeft ze altijd, omdat er zoveel is om voor te zorgen.
de werkende pomp bij eerste gedeelte van haar terrein bij 2e gedeelte, wel put, geen pomp
Stro kon Krasi ook goedkoop kopen , alsook nu is het er nog, want men gaat nu al inslaan voor de komende winter. Ook hiervoor hebben we een FBactie gehouden en met dank aan de donateurs kon Krasi het stro bestellen, zodat de dieren een warm verblijf hebben voor de komende koude winter. Krasi zou het fijn vinden een beveiligingscamera aan haar huis te hebben, want er kunnen nog wel eens ongure gasten rondom haar domein lopen en die kunnen de honden wat aandoen. Ze vindt het een prettig idee, dat wanneer ze op pad is naar de stad , de dierenarts of naar het dorp, ze op haar telefoon kan zien wat er rondom haar huis loopt. Hiermee gaan we aan de slag zo gauw we thuis zijn, want we moeten eerst kijken welk systeem zij kan gebruiken.
Na een paar dagen bij Krasi te hebben doorgebracht hebben we afscheid genomen en vervolgen onze trip naar Roemenië.
afscheid van Krasi in plaatsje Elena.
Eerst hebben we bij Bran een rustdag ingelast en alles van Krasi op een rij gezet om ons te focussen op een bezoek aan de volgende shelter van Ramona Moldovan.
Zondagavond komen we aan bij ons hotel in Sambata de Sus, welke zich bevond op zo’n 25 km van shelter van Ramona. We werden gebeld door Karina en Brini van SokoStreuner team Brasov uit Duitsland: Ze hadden autopech en hun auto was afgesleept en ze stonden ergens in een dorpje. Geen auto niks. We hebben hen opgehaald en meegenomen naar ons hotel. De volgende dag hebben we de beide dames naar Brasov gebracht waar ze een huurauto konden ophalen. Dat ritje was zo’n beetje 90 km. Wij zijn van daaruit naar de shelter van Ramona gegaan waar we om 1500 arriveerden. Ramona was er niet want zij was bij de dierenarts.
We stonden te wachten voor het hekwerk,maar Ramona was er niet, was bij Dierenarts. foto’s gemaakt ook van de achterzijde.
We hebben zo’n 1 ½ uur gewacht. Nog geen teken van leven. Even later kregen we bericht dat Ramona in een file stond ivm een ongeluk welke op haar weg had plaats gevonden. We hebben besloten naar het hotel te gaan en de volgende dag kennis te gaan maken met Ramona.
De volgende dag zijn we – als ook Karina en Brini- naar Ramona gegaan en Ramona had alle tijd om ons haar domein te laten zien: Haar hondjes, de verschillende afdelingen, de schuur, landerijen rondom haar domein, de rivier -welke nu laag stond maar na de winter wel 3 mtr hoger kan komen te staan-, de schaapsherder, de gypsies, haar (zieke) moeder wat ook de nodige zorg vereist, haar tuintje. Echt super wat ze allemaal doet en ook voor haar geldt dat ze 24/7 druk is met van alles. Fijn om elkaar, zowel Ramona als Karina en Brini, eens in levende lijve te kunnen ontmoeten en alle drie zijn het “topmeiden” die een groot hart voor dieren hebben.
Bij de hondjes in de verschillende afdelingen. Ramona heeft ons alles laten zien.
SIRIUS garden moestuin
Amber, Don Diego, Levy bij de schaapsherder Smilla in de rivier ( waterpeil is nu laag)
We hebben foto’s gemaakt, de bus met haar donatiespullen uitgeladen, bijgebabbeld en haar landerijen in kaart gebracht.
donatiespullen worden uitgeladen Helene Alice Ramona Brini Karina
Na afscheid van Ramona, Karina en Brini begonnen we aan onze reis richting huis. Bij een restaurant liep nog een tumorhondje en de eigenaar vond het fijn dat het hondje geholpen zou worden. Ramona wil ermee naar de dierenarts gaan. We hebben Ramona uitgelegd waar ze moest zijn om het hondje op te halen en dat zal ze doen, zodra ze er tijd voor heeft maar dat zal zeker niet lang op zich laten wachten. Op Fb hebben we actie gehouden en ook hiervoor is er het nodige geld voor ingezameld: Dank je wel allemaal. Wat er met hondje aan de hand is weten we (nu) nog niet, maar we zullen jullie zeker op de hoogte houden.
het restauranthondje.. hoop dat het diertje genezen kan worden.
We vervolgen onze terugreis, komen weer uit in Györ (Hongarije) waar we overnachten en we besluiten om de route aan te passen en niet via Oostenrijk, Duitsland naar Nederland te gaan, maar via Slowakije, Tsjechie om onze volgende stop in de Harz (DE) te hebben. (ach een beetje om, maar nu zijn we hier en wat maakt dan een paar km uit op het grote geheel)
Vrijdag 13 sept. 2109 de laatste 450 km naar huis en omstreeks 15.00 uur konden we onze eigen hondjes ( en man ) na 14 dagen weer in onze armen sluiten.
Totaal aantal km : 5502 km 
Natuurlijk zullen er nog meer foto’s geplaatst worden, maar we hebben zoveel en dat neemt wat tijd in beslag. We hopen op jullie begrip.
Liefs , team Stichting Poot